Steven M. Sipple: Waarom de moeder van Ochaun Mathis NU vertrouwde; Chinanders wijsheid; en de opkomst van Touré | Kolom

Dingen die ik weet en dingen die ik denk te weten:

Ochaun Mathis, de begaafde passrusher die speelde bij TCU, zal binnenkort voor het eerst in zijn 23-jarig bestaan ​​fulltime buiten de staat Texas wonen.

Terwijl hij zijn lijst met potentiële nieuwe plekken om te spelen kleiner maakte, zocht zijn moeder, Ochana Daniels, naar mensen die ze kon vertrouwen met het welzijn van haar zoon.

Dat zag ze in het voetbalprogramma van Nebraska.

“Ze waren zo attent op elk klein aspect van het programma”, zei Daniels over het bezoek van de familie van 7 tot 9 april. “Ik bedoel, het hele personeel ontmoette ons en ik dacht: ‘Wauw, dit is totaal anders dan elk officieel of onofficieel bezoek dat we ooit hebben gehad.’

“Het was het hele programma. We waren overweldigd.”

Op een goede manier overweldigd, uiteraard, omdat de 6-foot-5, 260-pond Mathis, van Manor, Texas, uiteindelijk Nebraska verkoos boven Texas. Half februari had hij ook USC, Ole Miss en Penn State op zijn lijst van finalisten staan.

Kortom, Nebraska heeft uitstekend werk geleverd door een van de meest begeerde spelers in het transferportaal te werven.

Trouwens, tijdens ons 15 minuten durende interview zondag, noemde Daniels nooit de naam, het beeld en de gelijkenis van de beslissing van haar zoon. Voor degenen die Mathis’ situatie afschilderen als een biedingsoorlog tussen Nebraska en Texas, suggereren haar woorden dat er andere sleutelfactoren waren.

“Ochaun’s grote broer (Bruce) zit in het autismespectrum en Nebraska was zo meegaand met dat feit,” zei Daniels. “Ze hebben hem overal bij betrokken met Ochaun. Ik dacht: ‘Wauw, geen ander programma heeft dat ooit gedaan.’ Ik kon het geluk zien dat het Ochaun bracht, omdat hij en zijn broer zo close zijn.”

Daniels barstte in tranen uit terwijl ze sprak. Het punt is, ze maakte duidelijk dat dit Mathis’ beslissing was. Maar hij wilde er zeker van zijn dat zijn familie het goed vond, zei ze. Ze benadrukte het spirituele deel van zijn reis en verzekerde Mathis dat zij en de rest van de familie het goed zouden vinden als hij relatief ver van huis zou spelen. Ze denkt dat hij opluchting en troost voelde om haar dat te horen zeggen.

In die zin gebruikten sommige mensen de nabijheid van Texas tot Manor – de campus ligt op ongeveer 20 minuten afstand – als onderdeel van hun pitch om te proberen Mathis in de staat te houden. Het lijdt geen twijfel dat zijn Texaanse roots druk uitoefenden op haar zoon om naar de UT te gaan, zei Daniels.

“Daarom moest ik met hem gaan zitten en dat gesprek voeren (over mogelijk vertrekken)”, zei ze. “Ik zei tegen hem: ‘Schat, het komt goed met mij en met het gezin komt het goed.'”

Ze hield van Lincolns vriendelijke gevoel en hoe veilig het voelde. Krijg ook dit: de hele familie van Mathis was aanwezig voor een filmsessie met de verdedigingsliniecoach van Nebraska, Mike Dawson. De coach wees op enkele tekortkomingen in het spel van Mathis. Hij waardeerde het omdat hij kritiek gebruikt om te verbeteren, zei Daniels.

Ze vond de filmstudie erg leuk.

‘Rustig, kijkend, observerend,’ zei ze over het tafereel in de kamer. “Bruce keek naar Ochaun en zei: ‘Dit is wat je nodig hebt.’

“Die vrijdag zag ik een sprankeling en Ochaun begon vragen te stellen”, voegde ze eraan toe. “We hadden een-op-een discussies die echt serieus waren. Ik dacht: ‘Oké, laat me rechtop gaan zitten en hem wat oogcontact geven.’ Ik zag dat hij de informatie die hem werd gegeven internaliseerde en er iets positiefs van maakte.

“Er was een sterk positief over het programma. Hij had zoiets van, ‘Mama, dit is het.’”

* Iets dat de verdedigingscoördinator van Nebraska, Erik Chinander, me onlangs vertelde toen de grote beslissing van Mathis opdoemde.

The Big Ten – misschien meer dan welke andere conferentie dan ook – lijkt op een paar verschillende manieren op de NFL.

“Ik zeg niet dat je een Big Ten-team zo de NFL in kunt lopen”, zei de 42-jarige coach. “Maar qua lichaamstype, de manier waarop het spel wordt gespeeld, de manier waarop het spel wordt gecoacht – het lijkt veel op de NFL.”

Als Mathis uitstekend kan spelen op film in de Big Ten, kan dat meer betekenen voor NFL-personeelsfunctionarissen dan in de Big 12.

Om het zo te zeggen, de Big Ten had dit jaar 48 spelers opgesteld, 23 meer dan de Big 12.

Natuurlijk liep de SEC voorop met 65.

* Ik hoop dat de voormalige Nebraska-ontvanger Samori Toure een lange blik werpt in Green Bay. Hij was de derde ontvanger van de Packers in de draft (zevende ronde, 258e algemeen), en zal lange tegenslagen moeten overwinnen om de selectie te halen. Maar de roedel zal al snel merken dat Touré zijn werk als een professional benadert. Wat dat betreft maakte hij afgelopen voorjaar meteen indruk op zijn Husker-ploeggenoten. Hij heeft ook uitstekende handen en snelheid.

Hij is een goed voorbeeld van hoe de transferportal een speler ten goede kan komen. Hij arriveerde in Lincoln vanuit Montana en wilde bewijzen dat hij kon uitblinken op het Power Five-niveau. Missie volbracht. Nu een nieuwe missie.

Ik gok dat Aaron Rodgers deze man leuk zal vinden.

Maak indruk op de baas, Samori. Probeer altijd indruk te maken op de baas.

* Het lijdt geen twijfel dat de Nebraska-coach Scott Frost ruimschoots lof verdient voor het idee om Cam Jurgens vroeg in zijn universiteitscarrière naar het midden (van tight end) te wisselen. Er was een risico, en het heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen voor de jongeman uit Beatrice.

In feite zijn zowel Jurgens als Cam Taylor-Britt uitstekende voorbeelden van spelers die hun vak in Nebraska’s programma hebben ontwikkeld met behulp van sterke coaching. Moeilijk om anders te beweren. Vooral nu.